Grecka kuchnia to połączenie prostoty, świeżości i głębokiego smaku, który wyrósł z tradycji śródziemnomorskiej i lokalnych produktów. Każda potrawa, niezależnie od regionu, opiera się na naturalnych składnikach takich jak oliwa z oliwek, zioła, warzywa czy świeże ryby. Kuchnia grecka jest silnie związana z rytmem natury i cyklem sezonów, co przekłada się na bogactwo smaków i aromatów. To nie tylko sposób jedzenia, ale ważny element greckiej kultury i tożsamości. Poznanie tradycyjnych dań to najlepszy sposób, by zrozumieć ducha tamtejszego stylu życia i jeden z wielu powodów, dla których warto odwiedzić Grecję.
Klasyczne dania główne kuchni greckiej
Moussaka – zapiekanka z bakłażanem i mięsem
Moussaka to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dań greckiej kuchni, będące symbolem domowego obiadu. Składa się z warstw duszonego mięsa mielonego, zazwyczaj wołowego lub jagnięcego, bakłażanów oraz kremowego sosu beszamelowego. Wszystko zapiekane jest w piekarniku do uzyskania złocistej, aromatycznej skorupki. Potrawa ta charakteryzuje się bogactwem przypraw – cynamon, gałka muszkatołowa i oregano nadają jej głęboki smak. Moussaka najlepiej smakuje podana na ciepło z lekką sałatką i lampką czerwonego wina.
Souvlaki – grillowane szaszłyki z mięsa
Souvlaki to esencja greckiego street foodu, uwielbianego zarówno przez turystów, jak i mieszkańców. Są to niewielkie kawałki mięsa, zazwyczaj wieprzowego, kurczaka lub baraniny, nadziewane na patyczki i grillowane na ogniu. Mięso wcześniej marynowane jest w oliwie z oliwek, soku z cytryny, czosnku i ziołach, co nadaje mu intensywny aromat. Souvlaki podawane są samodzielnie, z pitą lub w towarzystwie frytek i sałatki. To szybkie, sycące danie, które doskonale oddaje ducha prostoty i smaku kuchni greckiej.
Gyros – mięso z rożna w picie
Gyros to grecka odpowiedź na kebab, jednak z unikalnym, lokalnym charakterem. Mięso, najczęściej wieprzowe lub z kurczaka, krojone jest na cienkie plastry i pieczone na pionowym rożnie. Po upieczeniu, cienko krojone kawałki podawane są w ciepłej picie wraz z warzywami, tzatziki i często frytkami. To popularne danie uliczne, dostępne niemal w każdej miejscowości. Gyros łączy chrupkość mięsa z kremowością sosu i świeżością dodatków, tworząc wyrazistą, sycącą kompozycję.
Pastitsio – grecka wersja lasagne
Pastitsio to zapiekanka makaronowa, często określana jako grecka lasagne. Składa się z warstw rurkowatego makaronu, mięsa mielonego w sosie pomidorowym oraz beszamelu. Charakterystyczne przyprawy, takie jak cynamon i goździki, nadają jej unikalny aromat, różniący się od włoskich odpowiedników. Potrawa ta często gości na świątecznych stołach i rodzinnych spotkaniach. Pastitsio to danie sycące, doskonałe jako główny posiłek, zwłaszcza w chłodniejsze dni.
Kleftiko – jagnięcina pieczona z warzywami
Kleftiko to tradycyjne danie z jagnięciny, pieczonej długo w piecu z warzywami i ziołami. Nazwa pochodzi od greckich rozbójników (kleftów), którzy piekli mięso w zakopanych piecach, by nie zdradzić swojej obecności dymem. Mięso marynuje się w oliwie, cytrynie, czosnku i rozmarynie, co sprawia, że po upieczeniu staje się niezwykle soczyste i aromatyczne. Kleftiko podawane jest zazwyczaj z ziemniakami i pieczonymi warzywami. To danie, które doskonale oddaje bogactwo greckiego stylu gotowania.
Gemista – faszerowane warzywa zapiekane z ziołami
Gemista to popularne danie wegetariańskie, choć często występuje również w wersji z mięsem. Polega na faszerowaniu pomidorów, papryk, bakłażanów lub cukinii mieszanką ryżu, cebuli, ziół i przypraw. Całość pieczona jest w piekarniku, co pozwala warzywom przejść aromatem nadzienia i oliwy. Danie to często podaje się na ciepło lub w temperaturze pokojowej, z dodatkiem pieczywa. Gemista to doskonały przykład greckiej umiejętności wydobywania maksimum smaku z prostych składników.
Spanakopita – placek ze szpinakiem i fetą
Spanakopita to wytrawne ciasto z cienkiego ciasta filo, nadziewane mieszanką szpinaku, fety, cebuli i ziół. Jest to jedna z najczęściej spotykanych przekąsek i dań śniadaniowych w Grecji. Dzięki lekkiemu i chrupiącemu ciastu, w połączeniu z kremowym, słonawym nadzieniem, spanakopita zyskała ogromną popularność także poza granicami kraju. Można ją spotkać w wersji prostokątnej, zwijanej lub trójkątnej. To danie, które świetnie sprawdza się zarówno jako przekąska, jak i lekki posiłek.
Keftedes – greckie pulpeciki mięsne
Keftedes to małe, soczyste pulpeciki z mięsa mielonego, często wołowego lub wieprzowego, doprawione cebulą, czosnkiem, miętą i innymi ziołami. Często obtacza się je w mące i smaży na złoty kolor, co nadaje im chrupiącą skórkę. Podawane są jako część meze, z dodatkiem sosów lub warzyw, ale mogą również stanowić danie główne. Ich smak i aromat idealnie komponują się z greckim winem lub ouzo. Keftedes to klasyczny przykład domowej kuchni greckiej – proste, ale pełne charakteru.
Przystawki i przekąski warte spróbowania
Tzatziki – jogurtowy sos z ogórkiem i czosnkiem
Tzatziki to klasyczna grecka przystawka, która łączy w sobie świeżość ogórka, intensywność czosnku i kremowość jogurtu. Podstawą tego sosu jest gęsty jogurt typu greckiego, najlepiej z mleka owczego, który nadaje mu charakterystyczną konsystencję. Starty ogórek jest wcześniej odciskany z nadmiaru wody, co pozwala uniknąć rozwodnienia sosu. Dodatek oliwy z oliwek, soku z cytryny i koperku wzbogaca smak i sprawia, że tzatziki świetnie komponuje się z mięsem z grilla, pieczywem lub warzywami. To nieodłączny element greckich meze oraz popularny dodatek do souvlaki i gyrosa.
Sałatka grecka (horiatiki) – klasyczna kompozycja z fetą i oliwkami
Sałatka grecka, znana lokalnie jako horiatiki, to symbol prostoty i świeżości. Jej podstawowe składniki to dojrzałe pomidory, ogórki, czerwona cebula, oliwki Kalamata i kawałek sera feta ułożony na wierzchu. Sałatka przyprawiana jest oregano, solą oraz polewana hojnie oliwą z oliwek. Co ważne, nie zawiera sałaty, co często błędnie zakładają turyści. Horiatiki to doskonały dodatek do każdego posiłku, ale również samodzielne, lekkie danie na upalne dni.
Dolmades – liście winogron faszerowane ryżem
Dolmades to tradycyjna grecka przekąska przygotowywana z liści winorośli, w które zawija się farsz z ryżu, cebuli i ziół. Czasem dodaje się do nich również mięso mielone, tworząc bardziej sycącą wersję. Roladki gotuje się w bulionie lub na parze, aż liście staną się miękkie i aromatyczne. Podawane są na zimno lub ciepło, często z dodatkiem sosu cytrynowego avgolemono. To przekąska pełna smaku i historii, obecna zarówno na codziennych stołach, jak i podczas świątecznych uczt.
Fava – pasta z grochu z oliwą
Fava to kremowa pasta przygotowywana z żółtego grochu łuskanego, znanego jako groch Santorini. Gotowany groch miksuje się z oliwą, cebulą i cytryną do uzyskania aksamitnej konsystencji. Pasta ta często serwowana jest z dodatkiem czerwonej cebuli, kaparów lub oliwek. Fava to danie proste, ale niezwykle sycące i aromatyczne, idealne jako element meze lub lekka kolacja. Jego smak najlepiej rozwija się w towarzystwie świeżego chleba i kieliszka białego wina.
Taramosalata – pasta z ikry ryb
Taramosalata to charakterystyczna pasta przygotowywana z ikry dorsza lub karpia, mieszana z oliwą, sokiem z cytryny, chlebem lub ziemniakami. Ma intensywny, słonawy smak i kremową konsystencję, często podawaną jako dip z pieczywem lub surowymi warzywami. Jest nieodłącznym elementem greckiego stołu podczas Środy Popielcowej i Wielkiego Postu, ale również częścią codziennych meze. Taramosalata wyróżnia się delikatnym różowym odcieniem i wyrafinowanym smakiem. To danie dla koneserów, ceniących kuchnię opartą na produktach morskich.
Dakos – grzanki z pomidorami i fetą
Dakos to tradycyjna kreteńska przekąska, której podstawą jest suchy jęczmienny suchar zwany paximadi. Na nim układa się starty pomidor, pokruszoną fetę, oliwki i świeże zioła, a wszystko skrapia oliwą z oliwek. Dzięki połączeniu chrupiącej bazy i soczystych dodatków danie zyskuje wyrazisty, a zarazem lekki smak. Dakos często podaje się jako przystawkę w tawernach lub jako lekki lunch. To przykład, jak z kilku składników można stworzyć przekąskę pełną aromatu i tekstury.
Saganaki – smażony ser podawany na gorąco
Saganaki to danie, które nazwę zawdzięcza naczyniu, w którym jest przygotowywane – małej metalowej patelni. To gruby plaster sera, najczęściej kefalotyri lub graviera, panierowany i smażony na złoty kolor. Podawany na gorąco, z cytryną, jest chrupiący z zewnątrz i miękki w środku. Saganaki często serwuje się jako przystawkę do ouzo lub białego wina. To jedno z tych dań, które mimo swojej prostoty zawsze robi wrażenie na gościach.
Kolokithokeftedes – placuszki z cukinii i fety
Kolokithokeftedes to delikatne placuszki przygotowywane z tartej cukinii, sera feta, cebuli i świeżych ziół. Masa jest formowana w kulki lub płaskie kotleciki, a następnie smażona na złoty kolor. Mają chrupiącą skórkę i miękki, aromatyczny środek, doskonale komponujący się z jogurtowym sosem lub tzatziki. To popularna przekąska w tawernach, szczególnie w porze letniej. Kolokithokeftedes są doskonałym przykładem, jak kuchnia roślinna może być pełna smaku i struktury.
Tradycyjne greckie desery
Baklava – ciasto filo z orzechami i miodem
Baklava to jeden z najbardziej znanych deserów w kuchni greckiej, choć jego korzenie sięgają kuchni osmańskiej. Składa się z cienkich warstw ciasta filo, przekładanych mielonymi orzechami – zazwyczaj włoskimi lub pistacjami – oraz zalewanych słodkim syropem z miodu i cytryny. Po upieczeniu deser nabiera chrupkości, a syrop nadaje mu lepkości i intensywnego aromatu. Baklava jest bardzo słodka i sycąca, dlatego podaje się ją zazwyczaj w niewielkich porcjach. Stanowi nieodłączny element świąt, uroczystości i rodzinnych spotkań.
Loukoumades – greckie pączki z miodem i cynamonem
Loukoumades to tradycyjne greckie pączki, które przybierają postać małych, złocistych kulek smażonych na głębokim tłuszczu. Po usmażeniu są polewane miodem i posypywane cynamonem lub posiekanymi orzechami. Loukoumades podaje się na gorąco, dzięki czemu są chrupiące na zewnątrz i miękkie w środku. W przeszłości były serwowane podczas ważnych świąt i festynów, dziś spotkać je można także jako uliczny przysmak. Ich słodycz i prostota czynią je ulubionym deserem wśród Greków w każdym wieku.
Galaktoboureko – kremowy deser w cieście filo
Galaktoboureko to deser łączący aksamitny krem z kaszy manny z chrupiącym ciastem filo, nasączonym cytrusowym syropem. Krem przygotowuje się na bazie mleka, jajek i masła, a całość piecze się do uzyskania złocistej powierzchni. Po upieczeniu deser polewa się syropem z cukru, cytryny i wanilii, który nadaje mu słodyczy i wilgotności. Galaktoboureko wyróżnia się delikatnym smakiem i eleganckim wyglądem, często podawany jest podczas rodzinnych uroczystości. To wyrafinowana propozycja, idealna na zakończenie uroczystego obiadu.
Bougatsa – ciasto z nadzieniem budyniowym lub serowym
Bougatsa to wielowarstwowe ciasto filo wypełnione słodkim kremem budyniowym lub słonym nadzieniem serowym, popularne szczególnie w północnej Grecji. Wersja słodka podawana jest posypana cukrem pudrem i cynamonem, natomiast wersja słona – często bez dodatków. Ciasto jest cienkie i chrupiące, a nadzienie kremowe i pełne smaku. Bougatsa to popularna przekąska śniadaniowa, którą można znaleźć w niemal każdej piekarni. Często serwowana jest na ciepło i stanowi jeden z kulinarnych symboli Salonik.
Greckie sery i oliwa – fundamenty smaku
Ser feta – słony ser z mleka owczego lub koziego
Feta to najbardziej znany grecki ser, chroniony oznaczeniem pochodzenia i produkowany wyłącznie z mleka owczego lub mieszanki owczego i koziego. Ma charakterystyczną, kruchą konsystencję i intensywnie słony smak, wynikający z dojrzewania w solance. Feta jest nieodłącznym składnikiem sałatki greckiej, spanakopity oraz wielu innych dań, zarówno na ciepło, jak i na zimno. Ser ten wyróżnia się wysoką zawartością białka i wapnia, a także korzystnym wpływem na trawienie dzięki obecności kultur bakterii. Jego uniwersalność i intensywny smak sprawiają, że jest fundamentem greckiej kuchni.
Grecka oliwa z oliwek – podstawa każdej potrawy
Grecka oliwa z oliwek jest nie tylko podstawowym tłuszczem kulinarnym, ale również jednym z najważniejszych produktów eksportowych kraju. Tłoczona na zimno z lokalnych odmian oliwek, takich jak Koroneiki czy Kalamata, cechuje się intensywnym aromatem i wyrazistym smakiem. Używana jest do smażenia, pieczenia, marynowania, a także jako wykończenie dań – zarówno wytrawnych, jak i słodkich. Dzięki wysokiej zawartości jednonienasyconych kwasów tłuszczowych i przeciwutleniaczy, oliwa grecka odgrywa istotną rolę w diecie śródziemnomorskiej. Jest nieodłącznym elementem codziennego gotowania i symbolem greckiego stylu życia.
Greckie sery regionalne – graviera, kasseri, kefalotyri, halloumi
Oprócz fety Grecja oferuje bogactwo serów regionalnych, z których każdy ma odmienny smak, teksturę i zastosowanie. Graviera to twardy ser z mleka owczego o delikatnie słodkawym smaku, idealny do grillowania lub zapiekania. Kasseri to półtwardy ser z mleka owczego lub mieszanego, często używany do przygotowania saganaki. Kefalotyri to dojrzewający, twardy ser o pikantnym aromacie, doskonały do starcia lub smażenia. Halloumi, choć bardziej znany z Cypru, jest również popularny w Grecji – nie topi się w wysokiej temperaturze, dzięki czemu doskonale nadaje się do grillowania. Te sery są nie tylko składnikami potraw, ale i ważnym elementem kulinarnego dziedzictwa regionów.
Meze – grecki sposób na wspólne biesiadowanie
Rola meze w greckiej kulturze kulinarnej
Meze to nie tylko zestaw przekąsek, ale przede wszystkim sposób wspólnego przeżywania posiłku w Grecji. Tradycyjnie serwowane są w małych porcjach, by zachęcić do długiego biesiadowania, rozmów i delektowania się różnorodnością smaków. Meze towarzyszą zazwyczaj napojom alkoholowym – najczęściej ouzo, tsipouro lub winu – i są podawane w tawernach, szczególnie podczas wieczornych spotkań z rodziną i przyjaciółmi. Ich rola wykracza poza funkcję kulinarną – tworzą atmosferę bliskości i wspólnoty. Grecy traktują meze jako formę dzielenia się smakiem i czasem, co stanowi istotny element ich codziennego życia towarzyskiego.
Najpopularniejsze przekąski serwowane jako meze
Meze to cała gama smaków, tekstur i aromatów, które odzwierciedlają bogactwo greckiej kuchni. Wśród najczęściej serwowanych dań znajdują się oliwki, sery (szczególnie feta i saganaki), dolmades, kolokithokeftedes, keftedes, smażone owoce morza oraz różnorodne pasty, takie jak tzatziki, taramosalata i melitzanosalata (pasta z bakłażana). Każde z tych dań ma swoje miejsce na stole i jest podawane w tempie, które sprzyja rozmowom i powolnemu delektowaniu się jedzeniem. Meze często uzupełnia się świeżym pieczywem, winem domowej roboty i sezonowymi warzywami. To bogactwo form i smaków sprawia, że posiłek staje się doświadczeniem kulinarnym, a nie tylko jedzeniem.
Greckie napoje tradycyjne
Ouzo – anyżowy aperitif do przystawek
Ouzo to najbardziej charakterystyczny grecki alkohol, znany z intensywnego aromatu anyżu i mlecznego zmętnienia po dolaniu wody lub lodu. Jest to aperitif, który idealnie komponuje się z meze – szczególnie z owocami morza, oliwkami, serami i warzywami. Tradycyjnie ouzo pije się powoli, w niewielkich ilościach, by delektować się jego aromatem i podkreślić smak przekąsek. Produkowany głównie na wyspach Lesbos i Chios, ouzo ma status chronionej nazwy pochodzenia w Unii Europejskiej. Ten napój to nie tylko część greckiej kuchni, ale także rytuał społeczny, który podkreśla wagę wspólnego biesiadowania.
Retsina – wino o żywicznym aromacie
Retsina to tradycyjne greckie wino białe lub różowe, które wyróżnia się charakterystycznym aromatem sosnowej żywicy. Jej historia sięga czasów starożytnych, kiedy żywica była używana do uszczelniania amfor, co przypadkowo nadawało winu unikalny smak. Dzisiejsza retsina powstaje z dodatkiem żywicy piniowej, głównie z odmiany winogron Savatiano, i stanowi przykład połączenia tradycji z nowoczesną produkcją. Najlepiej smakuje schłodzona, podawana do dań kuchni greckiej – szczególnie z oliwą, rybami i grillowanymi warzywami. To wino, które albo się kocha, albo odrzuca – ale bez wątpienia jest głęboko zakorzenione w greckiej kulturze kulinarnej.
Tsipouro – mocny alkohol z winogron
Tsipouro to mocny, destylowany alkohol otrzymywany z wytłoków winogron, często porównywany do włoskiej grappy. Występuje w dwóch wersjach – czystej oraz z dodatkiem anyżu, co nadaje mu lekko ouzowy charakter. Tradycyjnie podawany jest w małych kieliszkach, towarzyszy meze i spożywany jest głównie w północnej Grecji, szczególnie w Macedonii i Tesalii. Tsipouro jest symbolem gościnności – często pojawia się na stole, gdy przychodzą goście, i stanowi początek biesiady. Jego moc i intensywny smak sprawiają, że jest ceniony przez miłośników wyrazistych alkoholi.
Grecka kawa – tradycyjna kawa parzona w tygielku
Grecka kawa to napój przygotowywany w specjalnym naczyniu zwanym briki, w którym drobno mieloną kawę gotuje się na małym ogniu razem z wodą i cukrem. Podawana w małych filiżankach, jest mocna, aromatyczna i zawiera charakterystyczny osad, którego się nie pije. Kawa ta nie tylko pobudza, ale także stanowi ważny element greckiego stylu życia – często spożywana jest powoli, w towarzystwie rozmów i obserwowania życia ulicy. Towarzyszy jej szklanka zimnej wody, a czasem słodka przekąska. W Grecji kawa to nie tylko napój – to codzienny rytuał i forma odpoczynku.
Grecka dieta śródziemnomorska i jej znaczenie
Składniki i zasady diety śródziemnomorskiej
Grecka dieta śródziemnomorska opiera się na spożywaniu dużych ilości warzyw, owoców, roślin strączkowych, zbóż pełnoziarnistych, oliwy z oliwek oraz umiarkowanych ilości ryb i nabiału. Czerwone mięso pojawia się w niej rzadko, a zamiast niego wybierane są produkty roślinne i chude białka. Podstawą codziennego jadłospisu są lokalne, sezonowe składniki, minimalnie przetworzone i bogate w wartości odżywcze. Dieta ta kładzie też duży nacisk na regularność posiłków, wspólne spożywanie jedzenia oraz powolne tempo konsumpcji. To sposób odżywiania, który wynika z tradycji, warunków klimatycznych i dostępności produktów – naturalny, zrównoważony i pełen smaku.
Korzyści zdrowotne wynikające z greckiego stylu odżywiania
Dieta śródziemnomorska, w szczególności jej grecka odmiana, uznawana jest za jedną z najzdrowszych na świecie. Liczne badania wykazały, że zmniejsza ryzyko chorób serca, cukrzycy typu 2, nadciśnienia, otyłości oraz niektórych nowotworów. Dzięki wysokiej zawartości błonnika, antyoksydantów i kwasów tłuszczowych omega-3, sprzyja również zdrowiu jelit i opóźnia procesy starzenia. Korzystnie wpływa także na zdrowie psychiczne – regularne posiłki, spożywane w spokojnej atmosferze, poprawiają nastrój i redukują stres. Grecki sposób odżywiania nie jest restrykcyjną dietą, lecz stylem życia, który promuje równowagę, przyjemność z jedzenia i szacunek do natury.
Ryby i owoce morza w greckiej kuchni
Popularne owoce morza: kalmary, ośmiornice, mule
Grecja, otoczona morzami, od wieków czerpie z ich zasobów, a owoce morza zajmują ważne miejsce w lokalnej kuchni. Wśród najczęściej serwowanych znajdują się kalmary, ośmiornice i mule – świeże, delikatne i przyrządzane z wielką prostotą. Kalmary najczęściej są smażone w chrupiącej panierce lub grillowane z dodatkiem cytryny. Ośmiornice duszone w winie lub grillowane stanowią klasykę greckich tawern nadmorskich. Mule gotuje się w białym winie z czosnkiem i ziołami, podając je zazwyczaj z pieczywem do maczania w aromatycznym sosie. Wszystkie te dania łączy świeżość składników i minimalna ingerencja w ich naturalny smak.
Sposoby przygotowania i podawania ryb w Grecji
Ryby w greckiej kuchni przygotowywane są z najwyższym poszanowaniem dla ich naturalnych walorów smakowych. Najczęściej spotykane są dorada (tsipoura), labraks (lavraki), sardynki i barweny, które serwuje się grillowane lub pieczone w całości. Rzadko stosuje się ciężkie sosy – zazwyczaj wystarcza odrobina oliwy z oliwek, soku z cytryny i świeżych ziół. Ryby podaje się z prostymi dodatkami, takimi jak gotowane warzywa, sałatki lub pieczywo, by nie przytłaczać delikatnego smaku mięsa. Grecy chętnie kupują ryby na lokalnych targach, dbając o ich świeżość i sezonowość. Spożywanie ryb to nie tylko element diety, ale także rytuał rodzinnych i towarzyskich spotkań.
Smaki Grecji – jak najlepiej odkrywać lokalną kuchnię
Gdzie szukać autentycznych potraw: tawerny, bazary, festiwale
Autentyczne smaki greckiej kuchni najlepiej odkrywać tam, gdzie jedzą lokalni mieszkańcy – w rodzinnych tawernach, na bazarach i podczas festiwali kulinarnych. Małe tawerny, często prowadzone przez te same rodziny od pokoleń, serwują domowe dania przygotowywane według tradycyjnych receptur, bez kompromisów jakościowych. Na bazarach można nie tylko kupić świeże produkty, ale również skosztować lokalnych przysmaków i zobaczyć, jakie składniki są podstawą greckiego gotowania. Festiwale, zwłaszcza te wiejskie, to okazja do poznania regionalnych specjalności, takich jak lokalne sery, wina, miody czy wypieki. To właśnie w tych miejscach można poczuć prawdziwy klimat greckiej kuchni – gościnny, niespieszny i pełen pasji.
Sezonowość i regionalność w greckim jedzeniu
Kuchnia grecka opiera się na zasadzie sezonowości – jedzenie tego, co jest świeże i dostępne w danym czasie, to fundament smaku i zdrowia. Wiosną dominują potrawy z dzikich ziół i młodych warzyw, latem królują pomidory, cukinie, bakłażany i owoce morza, jesienią pojawiają się dania z fasoli, dyni i oliwek, a zimą dania mięsne i strączkowe. Równie istotna jest regionalność – każda część Grecji ma własne specjały, np. ser mizithra na Krecie, miód tymiankowy z Kalymnos czy pieczywo lagana wypiekane podczas Wielkiego Postu. Grecy przywiązują dużą wagę do pochodzenia produktów, wybierając lokalnych dostawców i tradycyjne metody uprawy. Dzięki temu jedzenie pozostaje nie tylko smaczne, ale i zgodne z rytmem natury oraz lokalną tożsamością.